Duurzaam?

Terwijl de regen met felle slagen tegen de ramen slaat, is de sfeer in de ruimte bedompt. Misschien is dat al wel het eerste teken aan de wand: regen in februari met een graad of 10. Nog steeds niet warm, maar de geschiedenis leert ons dat het in februari min zoveel hoort te zijn met sneeuw en ijs, zodat we die Elfstedentocht nog een keertje kunnen rijden. Ik kan niet schaatsen. Ik vind kou verschrikkelijk. Het liefst emigreer ik morgen nog naar India, waar (zo zegt mijn telefoon) het een graadje of 30 is. Droge hitte. Heerlijk. Dat ik met die emigratie per vliegtuig een ton aan Co2 uitstoot, stoort me niet persoonlijk. Misschien zou me dat wel persoonlijk moeten storen.
Vandaag de eerste les duurzaamheid op de Hogeschool Rotterdam bijgewoond. De ruimte vol met mensen die - net geschrokken van hun footprint, getest op de website van het WNF- geconfronteerd worden met het begrip duurzaamheid als een concreet doel. De vraag die ik aan u stel, lieve lezers, is als volgt; in hoeverre is het een concreet doel? Maar belangrijker nog: wanneer weten we of dit doel is bereikt? En dan denk ik aan mijn studenten, die nu in de schoolbanken zitten en zich waarschijnlijk stierlijk lopen te vervelen terwijl ze hopen dat de leraar dadelijk even niet oplet zodat ze Netflix kunnen checken. Prioriteiten in het leven, je zult ze maar hebben.

- Judith